(ივანე ჯავახიშვილის სახელობის) თბილისის
სახელმწიფო უნივერსიტეტის ა.კ.ა. ცოდნის
ტაძრისა/ "ჟუჟუნას კანტორის" რიგითი სტუდენტის მიმართვა, ამავე
უნივერსიტეტის
რექტორს/ ადმინისტრაციას/ ან ვინმეს ვისაც ეხება
თ.ს.უ. ში ჩაბარების პირველ წელს, ზამთრის სემესტრშივე მივხვდი რომ დავუშვი უდიდესი შეცდომა, ისეთი როგორსაც ცხოვრების მანძილზე იშვიათად უშვებ ადამიანი. ნუ აღთქმული ცოდნის ტაძრის მაგივრად რომ ზემოთხსენებული ჟუჟუნას კანტორა დამხვდა ამ ამბავს ჩემი დაბალი ადაპტაციური უნარების გამო მხოლოდ მეორე სემესტრში შევეგუე.
სტუდენტზე ორიენტირებული სწავლების და ბოლონიის პროცესის ერთადერთი თვალშისაცემი შედეგიც 100%ით გამოვცადე საკუთარ თავზე. 6 საგნიდან 3 აუცილებლად თუ არ დაგემთხვა ერთმანეთზე და ერთი კოლოქვიუმიდან მეორეზე სპრინტერული მარათონით თუ არ მიასწარი რა არს თ.ს.უ?
sms.tsu. ge-ს დაჰაკვა რომ ბებიაჩემსაც შეუძლია და მონაცემთა ბაზა წელიწადში რამდენჯერმე ყველაზე საჭირო დროს (მაგალითად აკადემიური რეგისტრაციის პერიოდში) რომ ითიშება ეგ არაფერია. ვის არ მოსვლია!
ყოველ წელს რომ საკუთარ თავს ვეკითხები- სად ვსწავლობ სინქრონული თარგმნის სპეც კურსზე თუ ფსიქოლოგიურზე და მაინც რომ ვერ ვიპოვე პასუხი ესეც ჩემი ბრალია. უნდა მცოდნოდა (როცა ვაბარებდი) რომ მართალია თ.ს.უ. ში ოფიციალური სწავლების ენა ქართულია მაგრამ მასალების 91 % ყველა ენაზეა ქართულის გარდა. აგრეთვე უნდა მცოდნოდა ისიც, რომ სტუდენტების ნათარგმნი კონსპექტებით მეცადინეობას ხირაგანაზე დაწერილი იაპონური წიგნის წაკითვა ჯობს. (შინაარსს ვერცერთ შემთხვევაში ვერ გაიგებ და ვიზუალურად ეს უკანასკნელი ჯობს , ჩემი მოკრძალებული აზრით რათქმაუნდა.)
